Bakma sen Şiiri - Erdal Ay

bakma sen
gözlerimdeki yaşların çokluğuna.
onların birçoğu
gözüme kaçan tozdan,topraktan.
ara sıra oluyor böyle
yolda giderken kör sinek giriyor gözüme.
hani camdan bakarken
yanlış anlama diye söylüyorum sana.
gözlerimdeki yaşlar
sadece sensizliğimden değil.
hatta ve hatta
sensizliğime hiç ağlamıyorum bile.
evime giderken
sizin sokaktan geçiyorum ya...
evinizin önünde ki
arnavut kaldırımlarında yürürken.
aklıma bile gelmiyorsun
sen,her geçişimde beni camdan seyrederken.
hadi utanma söyle
sen beni pekçok özlüyorsun.
yalan mı diyorsun? ? ? ?
iftira mı sözlerim? ? ?
o zaman söyle bakalım
tüllerin niye sallanıyor ben geçerken?
yoksa fırtına mı kopuyor odanda
etraf günlük güneşlikken.....

bilirim fırtınaları
katar önünne,alıp götürür.
bilirim güneşli bir günde
gözde damlayan yağmur damlacıklarını.
bakma sen,
gözlerimdeki yaşların çokluğuna.
onlar gözlerimden akan yağmur suları.
az önce güneş henüz tepemdeyken
fırtınalar kopmuş,seller olmuştu ya...
işte gözlerimdeki yaşlar
o sellerden geriye kalan.
hani camdan bakarken
yanlış anlama diye söylüyorum.
gözlerimdeki yaşlar
sensizliğiimden değil.
ayrılık öyle zor gelmiyor bana
ben geçerken gözlerime bakıp aldanma.
bir kör sinek girmişti gözümün karasına
öyle denk geldi sizin kaldırımın başında.
yalan mı? iftira mı? ? ? ? ? ? ? ? ?
yalandan dolandan değil mi bu dünya

01.07.2004