Bakma Sen Şiiri - Veysel Karahan

Ayazdır gecelerim
Buz tutar aşkına boğulmuş yüreğim
Haykırdığıma bakma sen!

Titrer ellerim,buğulanır gözlerim yine
İçten içe yaşlar damlar pas tutmuş aşkına
İşte yine seni düşünürüm o an
İsyanıma bakma sen!

Haramdır kadınlar artık yaşadığımız anılar yas tutar
Ellerim şimdi yemyeşil zehir ayıklar
Umutları bir köşeye,acıları ince bir kağıda..
Ateşin yaktığına bakma sen!

Sonbahardır bedenimde mevsim
Durmaz zaman akar gider..
Saçlarım dökülür teker teker..
Sonra gülüşlerin aklıma gelir birden
Mutlu bir hayale dalarım
Böylede mutluyum ağladığıma bakma sen!

Köklerim gevşemiş artık susamış toprağından
Uğruna harcadığım emekten sonsuzca dönmüşüm
Mecnun misali karşımda görmüşüm Leyla'mı
Kalbim atmaz çoğu zaman,ölmüşüm..
Yaşadığıma bakma sen!

Sözlerim saptırılmış ansızın raylarından
Sahteymiş dostlar,çoktan saf tutmuş düşman!
Şiirler yanılmaz yar,fakat mürekkebim bitmiş kalemde
Yazdığıma bakma sen…

Kan kokan vatanın bir ucundayım tek başıma
Dağlar dizilmiş aramıza amansızca
Memleket özlemi sarmış dört bir yanımı
Bırakıp gittiğime aldanma,hissetme yokluğumu
Yeter! saklanıp bir köşede ağlama sevgilim! !
Beni sen kaybettin sağa sola Bakma Sen...