Sen Ellerimize bakıyorsun kızım, Nasırlaşmış avuçlarımıza. .. Avuçlarımız da… Göremezsin’ ki Kader çizgilerimizi Onlar.. hayat’a tutmaktan bu haldeler.
Bu yüzdendir kınalı eller tutamadığımız
Biz.. Toprak kokusunda terledik kızım.
Mintanlarımız bu yüzden lekeli ,
Aldırma yamalı oluşlarına.
Bazı zamanlar uyuyamaz olsa da bedenimiz
Bizler her kalktığımızda gururla giyeriz
Dudaklarımıza da bakma çatlak oluşları suzusuzluk’ tan değil’ki kızım
Özgürlüğe susamaktan.
Bakma..
Bakma sakın gözlerimize
Onlar gülmeyi ağlarken öğrendi
İşte .. bu yüzden ifadesizler
Sen..
Güneşin batışını bekliyorsun kızım
Bizler Gün doğumunu.
Bizler hep akşamları ağladık,
Güneş çabuk doğsun diye.
Bu yüzden kahrederiz hep dünlere. Bize bakma kızım,
Bizler bu düzene doğmak için gelmedik’ ki
Ölmek için geldik
Bazılarımız daha doğmadan öldü
Bu yüzden solgundur yüreklerimiz.
Bil’ ki.
Her ölen nefesimizdir bizim, Bir kez ölür, bin kez doğarız, Bu günden yarınlara..
2.4 2020
Kayıt Tarihi : 31.5.2020 17:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!