Bakma Öyle Bana Şiiri - Ali Kemal Alagöz

Bakma öyle bana, bakma!
Öyle yorgun, öyle kırgın, öyle üzgün
Kanarım, ben de kanarım içime
Kanarım görmez bakmasını bilmeyenler
Avuçladığım toprak ıslanmış gözyaşıyla
Çocuk kokar, anne kokar, baba kokar
Baktığım ağaçların dallarında yüzler
Sallanırlar rüzgâr esince
Akbabalar da gelmiş, bak!
Dönüyorlar tepemizde
Alacak herkes kısmetini der tanrı
Kimi yapar, kimi yıkar,
Kimi de arta kalanları toplar
Bakma öyle bana, bakma!
Öyle suçlayarak, öyle hesap sorarak
Yapamıyorum, elimden gelmiyor bir şey
Çok istedim, çok denedim
Ama bırakmadılar, beni de kırdılar
Karalar çaldılar yüreklere, kötülük yaydılar
İnsanlar şimdi şaşkın
Dönüp duruyorlar anlamsızca
Ne yapacaklarını bilmeden