Bakma Bana Öyle Şiiri - Mesut Kaya

Bakma bana öyle,
Toz tutmuş hayallerle başım dertte.
Küçük bir evimiz olmalıydı,
Pencereleri haki, dışı kahve köpüğü renginde.
Bir bahçemiz olmalıydı desenleri gülden,
İçindeki güllerin en güzeli de sen.
Yalansız vaatlerde bulunup, hoş tutmalıydık gönüllerimizi,
Sevdanın doruğunda.
İçinde hüzün olmayan şiirler okumalıydık.
Temmuz gecelerinin mehtaplı koynunda.
Ve ağladığımızda,
Mutluluktan akmalıydı göz yaşlarımız.
Bir şarkımız olmalıydı bizim dediğimiz,
Nerede çalarsa çalsın, orada tutuşmalıydı ellerimiz.
Bir sen olmalıydın bir ben,
Bir de küçük evimize sığmayan, kocaman sevgimiz.

Bakma bana öyle…
Dilim suskun, yüzüm hüzün, gözlerim kan.
Ucuzluktan alınmış sevda değil benimkisi küf kokan,
Neyleyim kaderimmiş, olsun varsın ne çıkar yalnızlık.
Bir sırdır mutluluk, yüreğimde tutsak olan.
Bakma bana öyle…
Bakma viraneden farksız oluşuma,
Bir yangından geriye kalan bunlar.
Böyle olmasını ben istemedim,
Bunlar sensizliğin sancısı,
Ben nereye gitsem,
Orada son bulur mutluluğun şarkısı.

15 Temmuz 2003 Aksaray