Nefesini hissederdim nefesimde...
Sarılırdın sıkıca...
Bakma derdin...
Gözlerime öyle bakma...
Aslında sen...
sen ozaman eksik söylemişsin sevgili...
kusura bakma diyecekmişsin meğer..
çünkü ben gözlerine yazarken en güzel dizelerimi...
Sen Bensizliğe vermişsin en büyük değeri..
Kısacık bir ömrü başkent kadar büyük bir taşla ezmekte neydi..
Bu Kazara işlenmiş bir cinayet değildi..
Bakma...
cesedime öyle bakma..
Kayıt Tarihi : 22.10.2020 22:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Ersen](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/22/bakma-69.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!