A-baklayı Dilinin Altından Çıkartmak - a ...

Baklayı Dilinin Altından Çıkartmak - Anadolu fıkrası çeviri

Vaktiyle Derviş Mehmet adında biri varmış.
Derviş gayet küfürbaz hemen sövüp sıvarmış

Sıradan gidiyordu herkes küfründen bıkmış
İçlerinden bir grup şeyhin yanına çıkmış

Şeyh gayet çok sevilen nüfuzlu biri imiş,
Yumuşak huylu biri,iyilik piri imiş.

Derviş Mehmet şeyhine saygıda kusur etmez
Ama ettiği tövbe üç adım bile gitmez

Öyle bir huy olmuş ki ne kadar yemin etse
Yine de küfrediyor biri usulca dürtse

Şeyh bakmış ki bu derviş ağzı bozuk düzelmez
Ne derse desin artık sözlerinden üzülmez

Ama el âlem bunu hep şikayet edermiş
Bir çoğunun bu sözler pek zoruna gidermiş

Dilinin tabanına bir bakla koyuvermiş
Derviş de bu sayede küfürden cayıvermiş

Bakla yere düşermiş eğer ağzını açsa
Baklayı tutamazmış ağzından küfür kaçsa

Bir gün şeyh ile derviş bir yerden geliyordu
Pencereden bir çocuk onlara gülüyordu

Biraz durur musunuz? diye rica eyledi
Şeyh efendi dervişe bekleyelim söyledi

Yağmur da hafif, hafif yağmaya başlamıştı
Bir süre sonra yağmur deriye işlemişti

Bu arada yağmurda gittikçe hızlanmıştı
Şeyh ile derviş artık iyice ıslanmıştı

Şeyh müridine git de şu kapıyı çal demiş
Kız çocuğu duyunca aman çalma kal demiş

Aman Allah aşkına! Biraz daha bekleyin
Çok özür diliyorum suçu bana yükleyin

Belli ki kadınların içerde işleri çok,
Tahminen çıkmak için münasip elbise yok

Yahut üzerlerini bürüyüp kaplıyorlar
Veyahut odaları çevirip topluyorlar

Aradan yarım saat geçmiş gelen giden yok
O yağmurun altında beklemeye neden yok

Yağmur fırtına olmuş iyice şiddetlendi
Sonunda şeyh efendi iyice hiddetlendi

Bu sefer bizzat kendi kapıya doğru gitmiş
Kız çocuğu der hocam artık işimiz bitmiş

Hepten ıslanan hoca kız çocuğuna sormuş
Ne diye beklettiniz? Bizi kızım diyormuş

Kuluçkaya oturmuş bizim tavuklarımız
Size ihtiyaç duyduk yokmuş kavuklarımız

Komşumuz ebe nine anneme söylemişti
Kavuğa bakın diye nasihat eylemişti

Tepeli olurlarmış kavukluya bakınca
Civciv güzel olurmuş yumurtadan çıkınca

Ben oyalayıverdim annem sizi gözledi,
O güzel kavukları pencereden izledi

Derviş yalvarır gibi şeyhine bakıyordu
Öfkesi o kadar çok burnundan çıkıyordu

Şeyh dedi ki lan derviş hak etmişsin taklayı
Hemen çıkar dilinin altındaki baklayı!

Şair Mikdat Bal