Dökülmüş saçları ağarmış sakalı,
Ara sokakların yaşlı bakkalı.
Sabrı çok sermayesi azdı,
Alacak defterini son kez yazdı.
Seksen yıldan geriye bir hesap yoktu,
Sırtı pek- karnı toktu.
Eski radyodan bir türkü dinledi,
Ahh! dedi bir daha inledi.
Bırakmıştı tütünü içemiyordu,
Gözler çoktan gitmiş, saati de seçemiyordu.
Anadan geçmiş yardan geçemiyordu,
Son kepengi de kapattı usta.
Son kepengi de kapattı ağır ağır,
Gözler kör-kulaklar sağır,
Gelmeyecek gençliği bir çağır,
Gelmezse gelmesin, yine de sor be usta.
Bakkal bilir, garip mahallelerin gariptir ağıdı,
Koy, akide şekerlerden bir kese kâğıdı.
Üç ekmek, bir filiz çay, yüz gram zeytin, beş lira da borç,
Ha unutmuşum, bir de dosya kâğıdı.
Bugün açmadı bakkal amca,
Hesapları kapattı yazmadı borca,
Selayı duyunca anladık anca,
Bütün mahallenin hakkı helal be usta…
mustafakirpik15kasım2015
Mustafa Kirpik
Kayıt Tarihi : 25.12.2024 19:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
