Bakıyorum uzaklara,en uzaklara,çok uzaklara,upuzaklara...
Hatrıma düşüyor gülüşün,yazıyorum kağıtlara,duvarlara,aklıma...
Elbet kader bu,ne çıkarsa bahtıma,ne gelirse başıma...
Umutsuzca karalıyorum yine,yine karalıyorum umutsuzca....
Bir türlü alışamadım,Kafam yine çarptı kafesin tavanına...
Avcıydım ben oysa,yine av olmuş bulundum cananıma...
Sensizlik zehrini akıtmış vücuduma,karışmış kanıma...
Umutsuzca karalıyorum yine,yine karalıyorum umutsuzca....
En güzel şiirimi karaladım ardından,okutamadım sana...
Bugünde ölebilirdik senle oysa,niçin erteledin yarına...
Hayır yok artık,bedenden ruha,tenden kana...
Umutsuzca karalıyorum yine,yine karalıyorum umutsuzca....
Umutsuzca karalıyorum yine,yine karalıyorum umutsuzca..
Her nokta sanki sen.her virgül yine ben,
Sen hep doğrusun,zerre yok yalan, sözünde...
Yine yazdım epey,uyku lâ gözümde....
Kayıt Tarihi : 14.2.2017 13:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berat Kartal](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/02/14/bakiyorum-uzaklara-en-uzaklara-cok-uzaklara-upuzaklara.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!