Bakışlarının Avlusunda Şiiri - Salim Diyap

O zaman gökyüzü
belki daha mavi değildi,
ama bakışların
daha yakındı bana.
Bu yüzden,
eski bir hayalim hâlâ durur
bakışlarının avlusunda.

Şimdi ise,
ikimiz de yeni yüzler taktık
birbirimize ve hayata;
Ama sevgi, yalnızca gülümsemeyle değil,
yarayla da sınanır.
Seni en çok kırabilen,
kalbine en yakın olandır.
Ve en derin bağ,
bir tartışmanın sessizliğinde
kökleşir.

Bir gün,
aynı masada susmayı öğrendiğimizde anladım ki,
kelimeler değil, suskunluk taşır gerçeği.
Ve biz,
konuşmadan birbirimizi daha çok dinledik.
Senin bakışın, yaralarımı okudu;
benim sessizliğim, fırtınana liman oldu.