Bakışların Şafak Vakti

Çığlıklar yenik düşmüş, karanlık bakışlı gecenin içinde
Uzarda gider uzaklara çarşaf, çarşaf
Dalga, dalga
Dipsiz karanlıklar denizinde
Kendi bağrında
Kendi
Acısıyla
Konuşan yürek
Gözler
Kan ağlar
Teni
Ayazdan yanmış yanaklarını üzerine

Tetiklenen acılar, umut tüketikçe
Bebeğini
Ninilerle uyutan
Annenin
Dili çözülmemiş
Bebklerin
Savaşlarda yetim kalan
Çocukların
Yoksulların, mazlumların
Ağlaması yürek yakıyor

Yine

İşçilerin alın
Teri
Sazın
Sözün
Ezgilerin
İçi ah dolu

Dallarda açmıyor
Çiçekler
Güller
Enkazların altında kalmışcasına
Sesi
Çok uzaklardan duyulan
Umut
Anadan üryan çağlar aşan, bir çığlık olmuş
Özlemin bağrına saplan, birkaç öfkeli
hançer gibi

Derinde hisseden, kendini teselli edebilen, seven yüreksin sen
Bağımsızlık için kavgasının partizanı
Her köşesi dipsiz karanlık olan
Gecede
Hâlen hasret dolu umutları olan
Yüreğine
Diline sevgi dolanan
Sevgi büyütüp
Sevgiye değer veren
Tozu-dumana kattan
Gönül

Yine

Gök kubbe
Çınlıyor
Dudaklarından süzülen baki kalan sedanla

Kapkaranlık şu gecenin içinde
Her gülüşü
Bir hoş kahkaha olan
Ağır, ağır sabaha düşen
Fecir
Evlerde yanan
Kandil
Gün doğumu
Özgürlüğün
İsyan ateşi
Gecenin içinde
Parıldayan her yıldız
Umuda tutunan
Vakitli, vakitsiz coşup akan
Her an
Seven
Ufku hep açık
Bakışı ışıltılı şafak
Sabahın kuşluk vaktine dolan güneş

Düşmanı bilgisiz, düşmanı zalim
Düşmanı eşkiya, düşmanı rezil
Davasında

Yine

Sapına kadar haklı
Sevdaya tutulan
Sevgisi
Sevdası sırr-ı ekber olan
Varlığı
Bahar olan gönül
Şu Mayıs gecelerin bitmeyen karanlığında Umutla sabahı bekleyen sevda, unutma! Çok sevdim seni

Mehmet Çobanoglu
16.05.2023
İstanbul