Bakışların Küskün Niçin

Önceleri anne gibi,şefkat saçardı gözlerin,
Söylesene yavrum şimdi,bakışların küskün niçin?
Ruhumu meltem gibi okşardı şirin sözlerin,
Bana 'hadi git' diyorken sesin öyle üzgün niçin?

Sen ki; bir gonca gül gibi açmıştın gönül bağımda,
Neden böyle tez sarardın,güneş yüzün solgun niçin? .
Eksik olmazdı hiç bir gün tebessümün dudağında,
Şimdi mateme bürünmüş,dudakların ölgün niçin?

Kumral saçın dalga dalga, omuzlarda salnırdı;
Meltemler esmez mi oldu,tel tel saçın durgun niçin?
Yaşamayı seviyordun,gözlerinde hayat vardı;
Şimdi böyle öksüz gibi,yaşayışın yorgun niçin?