Ay ışığı toplamış yakamozları ağlak gözlerine,
her biri asılmış yorgun yorgun çekiyor kürekleri.
Hüznün ve sevincin aynı bakışlarda
yan yana duruyor Nestor ve Odiseus.
Sonsuzluk bakışlarının dili,
hoş çakal yarın, merhaba dün gibi.
Denk gelirse şayet,
yakalarım masumiyeti pencerende.
Bazen çürük anılara tutunur,
soğuk bedenimde ter damlacıklarını yalar bulurum gözlerini.
Takar, beni peşine gözlerin
etrafa saçtığın bakışlarını toplarım
tek tek.
Kilerim bakışınla dolu,
Sarnıcım da…
Rüzgâr savurdukça ben kovalarım,
birine denk gelmesin…
Arnavut kaldırımlardan süpürürüm,
üstüne basılmasın.
Bulmak kolay denizde bakışlarını,
nerede toplanmışsa yakamozlar,
bilirim ki, sen oradasın.
Şairin ruhu var, bakışlarında.
Kayıt Tarihi : 23.11.2008 18:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Yaşrin](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/11/23/bakislarin-40.jpg)
Yüreğine sağlık...
TÜM YORUMLAR (14)