Bakışlarımın gözlüğünde Şiiri - Oktay Çekal

Bakışlarımın gözlüğünde…

Rüzgar sürükleme beni, kaderim sıkıca sarsana kollarına,
Çok üşüyorum üstelik, bir lacivert soğuk dokunuyor tenime,
Sensiz anların kemiklenmiş bakışları batıyor gözlerime
İrkiliyorum yokluğunun bulanık sokaklarında duman oluyorum…

Yeşilin o dinlendirici tonunu özledim, dokunmak istiyor ruhum
Anlasana sevdiğim, içimde hesaplaşıyorum fırtınalarım kendime
Savuruyor ellerim dokunamadığım seni tutuşlarımdan bırakıyor
Çıkıyor temaslarım ruhumu alıp mavinin saklambacında körebeyim…

Neden?
Hayat bugün izinde ve ben kendimde hapsolmuş bir duyguyum
Zaman salıyor çapasını durgun sulara, anlara saplandım
Bir gömü gibiyim metrelerce denizin içinde bulunmayı bekleyen
Saklı geçmişim beni kavrayıp tutar iki elinde, o an boğulurum…

Haydi gel bugünüme soluğun dokunsun nefes ver nefesime
Sesin tırmalasın kulaklarımı suskunluğumun tılsımı olsun
Uyansın hüküm giymiş bu yürek güneşi görsün tüm renklerde
Cümbüş çalsın hayata dair ne varsa bakışlarımın gözlüğünde…

Oktay ÇEKAL
03.01.2012-21.50