Bakışlarımdan geç gel…
Yıldızlar gecenin boşluğunda yanıyor.
Sanki seni arıyor gözlerim.
O an,
Karanlık hüznün rüzgârını savuruyor.
Sanki canımı söküyor tenimden.
Çırpınıyorum son can havlimle…
Suskunluk dokunuyor sözlerime.
Haykırışlarımı bir el tutuyor san ki,
Duyulmuyor.
Gözlerimde hayat can çekişiyor.
Kör bakışlar sarıyor hafızamı.
Acıyor içim, umutlar yitik ve üstelik…
Yalnızlığımı paylaşıyorum dört duvar arasında.
Öteler bilmiyor içimi.
Anlamıyorlar beni,
Sabır tepelerine tırmanışlarımda…
Ruhumu huzurun dokunuşu sarıyor.
Ah çekiyorum en derininden.
Sevgiye dilek tutan yüreğim, arıyor.
Seni arıyorum duy beni.
Üstelik aşka köprü bağlamış
Bakışlarımdan geç gel.
Oktay ÇEKAL
07.11.2014-01.03
Kayıt Tarihi : 10.12.2014 23:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!