Bir yangın yerinde yürüyorum,
Küller uçuşuyor dört yanda…
Aralarında sönmemiş korlar
İçin için yanıyorlar hâlâ…
Acılar…
Kızıl korlaşmış renkleri küller arasında
Parıldıyorlar…
Uzanıyorum,
Acılara usul usul dokunuşlar…
Parmaklar yanıyor…
Yansa da parmaklar,
Esas yürekte acısı, derinde,
Nasıl da sızlıyorlar?
Gözlerden dökülüp, buharlaşmakla bitmiyor ki,
Bakışlarıma çakıldı,
Bakışlarımda kaldı acılar…
Şarkılar…
Yüreğimdeki taşları oynatıyorlar.
Dört taraftan desteklediğim duygular,
Çökmesin bağrımdaki ördüğüm duvarlar…
Çağlamasın hâtıralar,
Ağlamasın saklanan duygular…
Dünyaya gizlice kapattığım pencerelerde
Sarsılıyor panjurlar.
Sahte gülüşlerin ardında
Saklambaç oynuyorlar…
Oy! Alnımdaki kara yazı,
Oy, yüreğimin kırık sazı,
Avuçlarımda, solan hayatın karanlık köşelerine
Sinmiş sessiz hıçkırıklar…
Susun!
Duyulmasın yüreğimde inleyen keman.
Vurmasın gönlümün kıyılarına dalgalar…
Ne yöne dönsem, yükselen dağlar…
Nereye baksam, girdap…
Damarlarımda kan diye çağlıyor azâp…
Öyle yorgunum artık,
Öyle bitâp…
Al beni,
Ne olur uzat ellerini…
Saçımın her gümüş telinde sen…
Seni nasıl özlüyorum bir bilsen…
Bilsen…
10 Mayıs 2011
Halenur KorKayıt Tarihi : 10.5.2011 15:06:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bugün de yağmurlar çiseledi gönlüme...
şiiriniz biraz karamsar olsa da, yüzünüzdeki tebessüm her zaman pozitif ışınlarla bizlere neşe veriyor...
Yüzünüzde acıların izlerini değil; gülmelerin, gülümsemelerin izilerini görmeyi umudediyor, her güzel iltifatınıza zengin içerikli doyurucu samimi yorumlarınıza, binlerce teşekkür ediyorum...
Rahmetli büyük abim fotoğraf sanatçısı idi, ve her fırsatta resmimi çekerdi...Bazı bazı komik durumlar yaratır, pozlarımı yakalar beni neşelendirirdi...
Babasız büyüdüğümden benden beş yaş büyük olmasına rağmen, abim; babam gibiydi...Sanata, şiire olan kitap okumaya olan hevesimi destekledi...
Onun sayesinde gençliğimde çok, çok kitap oudum...Teras mı balkon mu diye soruyorsunuz, bağ bahçe, doğa benim en sevdiğim mekânlar olup balkonda, vazgeçilmezimdir...
Balkondayım...Sık sık profildeki resmimi değiştirerek hatıralarımı yadederken, neydik ne olduk demenin hüznünü her zaman yaşıyorum...Sizin bu ara torununuzun resmi vardı sanırım Allah bağışlasın...Torun sevgisine de doyum olmuyor...Büyük anne olmaya geç kalsam da onlardan fayda görüyor çok şey öğreniyorum...Ben halen kopyelemeyi başaramıyorum...Torunlarım bana yardımcı oluyor...Burada olmakdan, sizleri tanımakdan çok, çok memnunum; eksik olmayın var olun sağ olun...Güzel bir hafta sonu dileklerimle esen kalın sevgiler...
Kutluyorum sevgiyle.
Bu gönül feryadini 10 puanimla kutluyorum.
Selam ve sevgiler.
TÜM YORUMLAR (14)