Bakışlarım Şiiri - Engelsiz Yazar Yusuf

Bazen dalıp giderim öylece,
Farkında bile olmadan sessizce...
Gözüm takılır istemeden birine;
Rahatsız ederim çaresizce...

Oysa kalbimde kötülük;
Hele ki kanımda karektersizlik yok...
Benden rahatsız olan olursa;
Benim orada yerim,
Oturmaya yüzüm yok...

Ben her yerde ben değilim,
Evde çenem düşer dışarıda dilim bağlanır;
Yerin dibine girerim...

Belki doğru belki yanlış,
Bakışlarımın olduğu yer giderse üzülürüm;
Neşemi kaybeder sobada yanan kül olurum...

Sonra, sonra kendimce;
Kendimden nefret ederim,
O an bir dağ başında yalnızca yaşamak isterim...

Farkında olmadan rahatsız eden;
Bakışlarım mı var benim?
Ben serseri miyim neyim?

Benim hayatımda;
Bundan böyle aşk olmasın,
Kimse bana duygusal yaklaşmasın...

Herkese yalvarırım bakışlarım;
Kimseyi rahatsız etmesin;
Kimse benden için yanlış düşünceye girmesin...
Benim bakışlarım masum safca;
Bunu herkes böyle bilsin...