Bakışlara Sitemkârım Şiiri - Zennehar Yı ...

Özüm sözüme cümle düşürmez
Erbabı olduğum düşler geçilmez
Seçtiğim yollar bilgin erişilmez
Dönüşler çok uzun yorgun düşürür

Varlıklar birbirine haset gider
Ölümü aklına getiriş yetmez iyiliği savunmaya
Kör kalıyor yürekler nedense diller sesini yükseltse de
Savurganlık çok sahiplenme yok canı bedeni

Azgınlık birikimi süpürüyor sanki elverişli değil gönül tarlası
Ekilenler filizsiz yıkım yiyor aniden
Güle benzettiğim yaban otları gülü soldurur oldu
Şimdi güler yüzlülüğü mumla arar oldum

Bağımsızdı gönlüm yersiz endişeleri kaldıramıyor
Zaten kaldıracak bir şeyde bırakılmıyor ki
Ateşleri bile avuçlar olduk yürekten yükselen lavlarla
Toprağa düşürdüğün tozdan medetim yoktur

Atılımsız bir yarışın sonuncusu olmayı düşlüyorum
Hedefli yüksekliğin değil erdemli yenilişi arzu etmekteyim
Mahsurlar dolambaçlar, birde insanın var insandan kaçmaklar
Değeri değersiz atı eğersiz binenler ölümü dile düşürüp yüreği kör edenler var

Biçare feryatlara tıkıyorum kulaklarımı sitemkâr kalıyorum yine
Bu amaçsız gözyaşlarına sinir bozuyorum depresif duygularım ayyuka çıkıyor
Bakışsız görüşler çoğaldıkça, bakışlara sitemkârım
Birde içini yakana sadece gözyaşıyla karşılık verenlere

Oluşumsuz olgular beklentiler ummak bize düşeni başkasından diretmek
Can alıcı kavgalardan sessizce kaçışlar sessiz kalışlar boyun eğişler
Deliriyorum artık düşünmekten düşüncelerimi hedef etmekten
Yeter artık der gibi düşünce nöronlarım düş yakamdan alışkan değilim yordun beni yeter...

26.09.2012 22:03:39