Önce büyümeyi öğrendik düşe kalka
Sonra aynı mekanlarda soluduk ve iki genç olduk
Bakışlarımız kesişti haberimiz olmadan
Kalplerimizin atışlarıda değişti zamanla
Görmek için harcanan onca emek
Gördüğünde duyduğun heyecan
Her şey büyüyordu
Hayat,dertler,sen ve ben
Hepimiz büyüdük sonunda
Çocuk kalmayı başaramadık
Her şey büyüdü değiştide
Sen ve ben hiç değişmemişiz
Onca yılın ardından yine aynı yerde aynı bakışlar
İki sahipsiz gibiyiz
Ne benim sahibim var ne de senin
Sessiz film gibi bir hayat yaşamışız
Konuşamayan iki kalp
Hep bakışları,hisleri tercih ettik
Aslında en doğalıydı yaşadığımız
Yalansız,yapmacıksız ve günahsız
Dünyanın gerçekleri ve ikimiz
Belkide çok uzaktık birbirimize
Biz zor olanı yaptık yani başardık
Bunca zaman birbirimizin kaldık
Hakkıyla,layıkıyla sevildin
Seni seviyorum diyemedim belki
Belkide senin için hiçbir şey yapamadım
Kayıt Tarihi : 3.3.2009 09:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bunca zaman birbirimizin kaldık
Hislerin masum ve yalın kalması ne hoş...
Sade ve güzel bir anlatım...Kutluyorum...
duygusal bir çalışma olmuş.
tebrikler.
TÜM YORUMLAR (5)