Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Ne diyebilirim ki!.. Gerçekten çok güzel!.. Bazan böyle eder dizeler insanı.. Sözcükleri çoktan tüketmiştir ve sadece, yürekten bir 'Çok güzel!' diyebilir insan!.. Pompei'nin çılgınlığına maaş kuyruğunda düşüp kalan ihtiyarın son nefesini katık edenler geçti aklımdan!.. Tam da dünyaya çocuk gözlerle bakmak için uyandığım bu 23 Nisan gününde!.. Ağladı içimdeki çocuk!.. Çok ağladı.. Bundandır belki de bugünü bulması Nisan yaağmurlarının nicedir... Oysa 23 Nisanlarda benim çocuklar için ilk dileğim, güne gülümseyen, ısıtan ve coşkulu bir güneştir!.. Ne yazık ki; siyasetçilerin ve entelektüelliği yozlaştırarak entel geçinenlerin bulutları örtüyor gökyüzünü.. Ama yine de biliyorum!.. Orada güneş!.. Ah, bir esse insanlık rüzgârı!..
Yüreğinize sağlık!.. @}--;---
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta