Bakışlar Şiiri - Nevzat Erkol

Dünyanın bin hali var deyip sıkmalı insan
Bugün kenara koyan, yarın hazırdan bakar

Yürek harman olunca bencileyin, kişide
Oturur da köşede, yoksa, Hızır’ dan bakar

Bir hoşça yaratıktır insanoğlu nedense
İşin başı durur da önce sonundan bakar

Bize imiş sefası, cefası şu âlemin
Oysa çoğu dünyaya puslu aynadan bakar

Ömür dediğin ne ki, yaşamağa baksana
Yaşamı çok bulanlar parmaklıklardan bakar

Anahtar deliğinden, perde aralığından
Gizliyi görmek için kimisi damdan bakar

Sevenin derdi başka sayıklar sabah akşam
Bir kere görmek için günlerce camdan bakar

Para nedir ki eğer adam adam değilse
Bugün zenginim der de, yarın çadırdan bakar

Bu düzen değil artık bildiğin eski düzen
Çocuk büyür gider de hâlâ babadan bakar

Efelik devri geçti, mertlik bozuldu çoktan
Yalnız şehlâ olanlar her geçene yan bakar

Birliğe giden yolda değil miyiz hepimiz
Nedendir gençlerimiz sağdan ve soldan bakar

Kendini bilmeli ki çizmeyi aşmamalı
Yoksa, boş ver diyenler sonra çok pişman bakar

Dünyayı karartana çatıktır kaşı elbet
Yobazlara Mevlâna sanki Konya’ dan bakar

Bir kadeh meyde balık olup da yüzmek güzel
Yolda yalpa vurana herkes ardından bakar

Bakar gözler görmeğe gelecekten bir şeyler
Zarına güvenenler şansa kumardan bakar

Yaşam savaşında bir koz bulanlar elinde
Unutur da kendini arş-ı âlâdan bakar.

1975