Bakışında Titreklik Olunca Şiiri - Ozan Efe

ölmek gerekse korkmak niye
dökülürse dökülsün güzden
ırmakları okyanusa gözden
yanarak kora sarkmak niye

sokak kedisi tavında
beni ancak anlarsın
kedin tetikte avında
gidişte bile yanlarsın

dolusundan içmedim kanarak
sormadan edemedim sanan
sarmadan gidemedim canan
gözyaşın tuzunla çok banarak

güneş sımsıcak gülüyor
bülbülüm güle ölüyor
ayça geceden geliyor
gözüne niye kanlarsın

gül açıyordu gelincik alında
baharın dalında sürgün
sandalın salında bir gün
buseydi kondurduğu alnında

gönlüne dolduğum zaman
dilemez bilirim aman
kana damlar iken kaman
öldüğüm ana canlarsın

gece gündüz seçilmez oldukça
acısından kahrını çekersem
ayrılığa koşar adım çıkarsam
bakışında titreklik doldukça

ozan efem kurban olur
bulutlar dumanı bulur
akşam yağmura vurulur
sabaha erken banlarsın

240711denizligülcebuluşma