Bakışımı Nakışladım 4 Şiiri - Enes Gürbüz 3

IV.
çocuksu bir bakış beslerim evimde
aileler evlatlarını birkaç parça kumaşa satıyorlardı
acımasızca
haliyle işin kumaşı da değişmiş oldu
renk vermeye başladı yalanların
yine rengi kaçtı yalaza fırlamaların
bir gavur çıktı ve ayet okudu
kelimeler kifayetsiz kaldı
şevketlum emirler yağdırırken
ulu hakan Abdülhamit han camide namaz kıldırıyordu, gördüm
ben bu bakışı besliyorum işte yıllardır
can evimde.

bacağım kırıldı
koltuk değneğiyle yürüdüm
tekerlekli sandalyeye mahkûm kaldım -kelepçelendim- mahkemede sebepsiz yere yargılandım
kendi kendimi kendi mahkememde yargıladım
kendi kendime yalancı şahit oldum

ama şimdi…
kendi yalanlarımla özgürüm
ve kendi kendimi tutukladım ruh hapishaneme

düşündüm, hiçbir kitabımı yazarına imzalatmadım peşlerinden koşmadım, zahmet çekmedi
her kitabı yazarın adıyla kendi kendime imzaladım
ve aman ne çok yordum kendimi
kendi beyin fırtınamla uçup bir de kendimi havadan izledim

çocuksu bir bakış beslerim evimde

nakışlarım onu kanaviçeye özenle