Bakışımı Nakışladım 2 Şiiri - Enes Gürbüz 3

II.
çocuksu bir bakış beslerim evimde
babamın kitapları arasında gezinir gözlerim
dikkatlice
annem öldü ama babam da giriyor rüyalarıma
yürüyorum artık özgürce
bilinmezliğimi süveterime örmüş dadım
giyindim hemen onu
kar yağdı bembeyaz oldu ortalık
beyaz da olsa bir rengi var artık dünyanın
şampanyalar patlayınca günah dağılıyormuş etrafa, gördüm
ben bu bakışı besliyorum işte yıllardır, can evimde

bu gece çok geç geldim eve
buyur gel, dedi babam
kolum kırıldı
böyle demeseydi keşke, uyarmalıydı
beynim sulandı,
bana kızmalı ve azarlamalıydı fikrimce
çünkü diğer kardeşlerim de oradaydı

ama şimdi…
nasıl bakarım onların yüzüne
burnumdaki havuç düştü, kardan adama küstüm

kış bitti yaz geldi
güneş kalbimi ısıttı, bakamadım güneşe, gözüm kamaştı
incinen gözümü yüreğime gömdüm
özleyince çıkartıp bakacağım ona uzun uzun
ve sen kuş olup uçarsın
ben yalnızlığımı boynuma dolayıp bakarım ardından

çocuksu bir bakış beslerim evimde

nakışlarım onu kanaviçeye, özenle