Mevla’m bir çift göz vermiş, bakmasını bilene,
Eşyanın hakikati, köre yalan görünür.
Ben yazar ben okurum, yanılırsam kime ne?
Ola ki sözlerimden, belki alan görünür.
Tesadüfe tesadüf, etmediğim hayatta,
Akıllar ötesinden, müthiş plan görünür.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
'Mukayyet varlığını, kişi Hakka verince,
Kendi nefis ülkesi, mutlak viran görünür.
Lafız, mana, suret de, marifete erince,
Her bir kâmil insanda canlı kur-an görünür.'
Kâmil İnsân olmayı Mevlâm bize de nasip eder İnşa Allah!
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta