Bakış Şiiri - Hüseyin Evcil

tatlı bir yorgunluk
dalıp gidiyorum yine güneşin battığı saatlerde
her an
nefes kesici , bıçak sırtı her şey
iki büyük masa hayal ediyorum
birinin üzerinde anılar
diğerinin üzerinde umutlar
bütün ilkel, vahşi duyguları saçlarından yakalayıp
eğitilebilir canavarlar gibi toplama kampına götürme fikri
girdiğim bu ormanda
benzerini bekliyorum belki de içimdeki fırtınaların
sıcak ağaç gölgelerinde
ne toplumsal çelişki
ne de fiziksel güç gösterileri
anlamlı bekleyiş
bir kaç adım daha ilerlediğimde
tipik kıvılcımların çıkabileceğinden ürkerek
hareketsiz kalıyorum
aşk buralarda olmalı.