İsli bakır tencere,kaynadı közde.
Çocuklar uyurken,hasır üstünde.
Geçerken günler,dertli yüzlerde,
Anılardan tozlar üflenirdi dillerde.
Şimdi acılar yanar,küçük elinde,
Hasretle ağlar,sallandığı beşikte.
Dertler dinlenir,geceleri bu evde.
Kaynar suda sevgiler,tencerede.
Kalaysız tencereler,nostalji oldu.
Ağlayan gönülde,sallandı durdu.
Yaşlı gözlerde tüten buharı soldu.
Paslı çivilerle asılı duvara kondu.
Nerede şimdi,eskinin kalaycıları.
Bakır kaplarda küflendi sancıları.
Markalarda aradıkça yabancıları,
Daha çok kaynatırız,bu sıkıntıları.
Kayıt Tarihi : 29.8.2006 20:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!