Bakir İçlik Şiiri - Özlem Ayşe Çiçek

Kalemim ağırmış,
Hüzne meylediyormuş kelamlarım...
E arada küfrettiğim de oluyor elbette.
Karakalem bir yalnızlıkmış benimkisi,
Bulaştırıyormuşum herkese...
Okumayın madam/bayım öyleyse.
Ben şiirimi sizin mahreminize göre yapamam!
Daha kendime anlatamadıklarım var.
O halde kapa çeneni ve şu kahrolası masadan sende kendine bi içki al!
Içemez misin?
Ne?
Çok mu temizsin?
Benim yaralarım mutsuzluk taşıyor,
Içimi pansuman etmezsem biraz daha,
Öleceğim!

Beni dinlemelisin küfrüme katlanmalı,
Kelamlarımın dilinden ısırmalı!
Yani madam/bayım sizden eksiltip kendime yamayacaklarım var.
Çok mu bakir için?
Benim ile yaralarıma içemez misin?