Keman eşliğinde düşüyor yalnızlıklar ritimlere. Tek itimlik iskemlenin ayazında üşüyor körpe.
Müziksel sezgilerin, zihinsel serzenişinde, vuruyor kendini yerden yere.
Dipten başa, baştan sona, iki ters bir düz halde, söğüşlerle örüyor baharlık atkısını, ipi sahte.
Yüz görümlüğüne para dahi istemiyor, altında saklandığı maskeyle uzanıyor eli peçeye.
Küfürbaz sitemlerin mühürlüğünde, lâl oluyor eli, ele geçiriliyor bedeni, hapsoluyor gazele.
Bir güzellikten bir güzelliğe atlıyor zihni, kaderin cilvesi, bozmuyor oyununu yine.
Yeis hali, erden nefsi, naylon sihri, aydınlık sisi... Hepsi, işveli gebe.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta