Keman eşliğinde düşüyor yalnızlıklar ritimlere. Tek itimlik iskemlenin ayazında üşüyor körpe.
Müziksel sezgilerin, zihinsel serzenişinde, vuruyor kendini yerden yere.
Dipten başa, baştan sona, iki ters bir düz halde, söğüşlerle örüyor baharlık atkısını, ipi sahte.
Yüz görümlüğüne para dahi istemiyor, altında saklandığı maskeyle uzanıyor eli peçeye.
Küfürbaz sitemlerin mühürlüğünde, lâl oluyor eli, ele geçiriliyor bedeni, hapsoluyor gazele.
Bir güzellikten bir güzelliğe atlıyor zihni, kaderin cilvesi, bozmuyor oyununu yine.
Yeis hali, erden nefsi, naylon sihri, aydınlık sisi... Hepsi, işveli gebe.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta