Keman eşliğinde düşüyor yalnızlıklar ritimlere. Tek itimlik iskemlenin ayazında üşüyor körpe.
Müziksel sezgilerin, zihinsel serzenişinde, vuruyor kendini yerden yere.
Dipten başa, baştan sona, iki ters bir düz halde, söğüşlerle örüyor baharlık atkısını, ipi sahte.
Yüz görümlüğüne para dahi istemiyor, altında saklandığı maskeyle uzanıyor eli peçeye.
Küfürbaz sitemlerin mühürlüğünde, lâl oluyor eli, ele geçiriliyor bedeni, hapsoluyor gazele.
Bir güzellikten bir güzelliğe atlıyor zihni, kaderin cilvesi, bozmuyor oyununu yine.
Yeis hali, erden nefsi, naylon sihri, aydınlık sisi... Hepsi, işveli gebe.
'Ah kahpe! Şekeri elinden alınmış kız çocuğunun ağlayışındaki sesle, zulmet bakir'e! '
16oniki9 | 23:16
Mercey.
Kayıt Tarihi : 18.3.2011 22:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!