kışın söndüremediği yürek yangınını hangi bahar yağmuru söndüre bilir.
hani elin kolun bağlanır ya
onsuz olmaz düşünceleri,
bir ateş sarar ciğerlerini,
burnundan kan boşalır,
doktorlar bile çaresiz kalır,
sen kendi kanında boğulursun ya
hah tam öyle bir an da bile onu düşünürsün.
sonra
kalbinin her zerresi,
yokluğunun verdiği hasret ateşi,
kemiklerini sızlatır, taa iliklerine kadar
seni yakar kavurur.
hani bazı kadınlar, bazı adamların içinde en kalabalık şehirleri olur ya
işte o şehirlerin sokakları, o adamların en hazin öyküleridir.
o şehirlerin köprülerinin altından ne hikayeler karışır nehirlere.
kar yağsa da yaktığı ateşler üzerine,
o ateşi ahh'ıyla körükler, güz arığıyla kutsanmış bakır düşlü nefesler.
Kayıt Tarihi : 9.2.2022 04:07:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gece yarısı yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/02/09/bakir-duslu-nefesler.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!