Yanağımda geçmiş zamandan bir yel
En çok satırlarına ağlayan şairlere yakışıyor hüzün
Bir ortaçağ şatosunda tutuşuyorum işte
Her savaşımda bir yenilgidir bendeki yüzün
Her sözcük bir yalnızlıktır unutma
Nasıl anlatacağım onca şeyi
bu yaralı kelimelerle
bilemiyorum .)
.............................................................
Bir gün o kıyıda oturursam;
Parmaklarımın arasından dökülen kumlar şahit olsun .
Aklıma getirmeyeceğim gözlerindeki kahverengiyi.
Leş kargalarına inat
soğumayacak cesedim ,
Ve kanımla besleyeceğim bütün yaralarımı.
Sarı yapraklar süpürüyor sokağını
Pencerende inceden bir yağmur.
Bir konçertoda çıldırıyor kulaklarım
iğne atsan yere düşmeyecek bir konser salonunda.
Ellerin hala kuzguni
( Gül benim olsun dedim; baharlar sizin.
Kokunu aradım;
kaybolmuş teninde tüm perilerin )
Duygularıma mağlup son kağıdım.
Feda olsun .
Ve tek suç ortağım bir kalem.
Tanık ol mürekkep./
1
Ne olur
Bir nefes
Son bir nefes çoğaltacak acılarımı.
Son bir gayret kalemimin ucunda.
Nolur dokunma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!