Bakıp Gördüğüm Dünya
herkes gibi ben de
bakıyor muyum görüyor muyum
bordasına tutunmaya çalışıp geminin
biliyorum aşkları var ama nasıl
tarabya'da aşk ya da terman'da
kuşkusuz bir sözcük bağlar bizi
tarabya'da da terman'da da
kendi gerçeğini bulan ermiş
kuşkusuz doğruyu söylüyordu
bulaştırmıyor hiç değilse gökyüzünü
baktığı topraktan kurmuş evini
ben nice günler düşündüm
babam yalan söyleme derdi
anam doğrusunu arardı her işin
gerçek ama kimin
gerçeğin de yalanın da
nice değişken olduğunu anladım
kimin devşirilmiş düşüncesi dedim sonra
gülmeyi elimle kıyıya bıraktım
anladım yalan da olsa kendi yalanın
sahih olsun dedim içimden
durdum düşündüm gerçeği
erdem bağına oturdum
zaten hep törecisin derdi bana
sahi uslanır durulurken gördüm
gerçek bir yorumumdu dünyada
evi ev, kutuyu kibrit yapan sözden
böylece bütün ahlakları eskittim
bakılıp görülen şeyleri eskittim
kendini aç bana, kendin ol
nasıl olursan ol da kendin
eskimemiş güzelliğin tadında
mezarcılar işlerinin başında
zor ama ne iyi
her yeni söz yeni bir insan yaratır
Kayıt Tarihi : 19.8.2002 03:33:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!