Bütün maviler aynı mı
Mesala deniz ile gökyüzü
Peki niye bütün mavi gözlerde
Seni buluyorum
Neden derin bu mavi gözler
Neden her mavinin yanında bir gamze var
Bakınca sana düşüyorum
Üsküdarın kız kulesinin
O iskelenin dili olsada konuşsa
Seni nasıl soluduğumu
Kalp atışlarımın adımlarımla
Doğru orantılı olduğunu anlatsa
İkimizde maviydik
Ben deniz sen gökyüzü
Bir birimizin olamadık
Sen yağdın ben yandım
Neden acelecisin diye sorma
Belki de geçmişim meçhul
Belki hiç anlayamıyacağın bir hikayem var
Belki hep geç kalmışımdır hayata
Ondandır yüreğimde taşıdığım bu endişe
Ondandır koşturmam
Ondandır nefessiz telaşlarım
Ondandır seni düşürürüm diye avuçlarımı sıkmalarım
Gidersen bir gün ansızın gitme
Beni düşman etme bu şehire
Yakarım geçtiğin sokakları
Azrail kavuşmaz peşime
Şimdi hangi parçayı çalsalar
Sen varsın içinde
Her içkide her izmaritte
Bilmiyorum kaç milyon küfür hibe ettim ardından
Sırf dönmeyesin diye
Geceleri kaç milyonkez katilin oldum
Ecelinle ölmeyesin diye
Bir günahın koynunda can vermişim
Haberim yok
Ben seni nasıl sevmişim
Niye boş verdim hayatı biliyormusun
Gayrettepenin orta yerinde
Avazın çıktığı kadar bağırıp
Ardına bile bakmadan gidişin yokmuydu
Gecenin bir yarası
Ay henüz çıkmamışken güneşin koynundan
İşte ozaman astım
Sana ve geleceğe dair düşüncelerimi
Unuttum kısa kısa öpüşlerini
Ve koynumda sabahlamak isteyişlerini
Ben hep üzmekten sakınırken inciltmişim seni
Restoreyi kaldıracak kadar güçlü değil duvarlarım
Yüreğim yalınayak üşütmemesi imkansız
Her mızrap bir kıyım her ses bir inleme
Her hece bir intihar
Şimdi bu zavallı beynimde
Ben geldim sevgilim ben
Hainin vefasızın sevdayı bilmeyenin geldi
Sana benli hatıralar getirdim
Vurulmuş çocuk gülümsemelerimde
Harcıyorsun beni gram gram
Biliyorum ama karşı koyamıyorum
Bu yürek ilticası değil
Nefsi müdefa
Bu kaçıncı öksüz düşürüşün firara zorlayışın sevdamı
Tüm masalar bomboş
Rüzgar hoyrat dalgalar kıyıya paralel
Yüreğim yüreğine mülteci
İçimde izahatı mümkün olmayan bir duygu var
Çok uzak kalmışım kendime
Farkettim dostun zulasında ihaneti görünce
İşgale düşmüş yüreğim kokun her yanımda
Teslim olmak istemiyorum senden bir başkasına
Gel beni al gel beni al geeel beni alll
Mor menekşemize iyi bak
Mavilerini ört gamzelerini üşütme
Beni de merak etme
Ben kalbimdeki hiç bir cesedi
Sahipsiz bırakmadım şimdiye kadar
Kimseyle hesabım kimseyle derdim olmadı
Kendimle olduğu kadar
Şimdi baksana kaç vebal sığdırdık bu ayrılığa
Oysa hayaller saklamıştım sana senli benli
Sakın kapama gözlerini,
Yalnız kalmaktan değil
Sensiz kalmaktan korkuyorum demiştim
Sen yanmamın başka tadı
Sen ateşimin diğer adısın
Beni unutma
Beni unutma yeryüzümün eşsiz meleği
Kayıt Tarihi : 21.4.2016 11:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hani herkesin hayatının belirli bir döneminde kimseyi yerine koyamadığın herkeste onu aradığın ısrarla gelir veyahut arar diye beklediğin,yüreğinin orta yerini işgal eden birileri olur ya ve bu işgalden hem acı çekersin hem şikayetçi olmazsın. İşte tam da öyle yazar kendisine göre tatlı mı tatlı eşsiz güzelliğiyle masmavi gözleri yanağında gamzeleri olan birine vurulur şehrin nufusu ikiye düşer.fakat sevdalandığı çift karakterlidir gündüz başka gece başka bazı geceler sabah beşlere kadar takılırlar öpüşürler deliler gibi bazen de kedi köpek misali birgün dargın bir gün barışık.yazar tamamiyle ona karşı hislerini hayallerini beraber yaşamış oldukları anıları kaleme alır
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!