Bakınca Karşıya Şiiri - Raşit Evşen

BAKINCA KARŞIYA
Bakınca mitlekten karşıya
Oğlaklarım dağılmış kıranda,
Kaybolmuşlar meşelerin arasında.
Halime yenge de zeytin ekmek yiyordu ama!...
Bakınca mitlekten karşıya
Kaymaklı ekmeğim çevgelli torbamda.
Sığırlarımı katarak önüme,
Sürüyorum doğru Karadağ yoluna.
Bakınca mitlekten karşıya
Babam dam üstünde oturmuş yunguya.
Anamda testiyi alarak sırtına
Gidiyor koca kavaktan yana su doldurmaya.
Bakınca mitlekten karşıya
Tozuyor hafif hafif kar
Üşüyüp,hastalanmak gelmiyor aklıma
Gidiyorum dere çayı kenarına yıkanmaya.
Bakınca mitlekten karşıya
Keçilerim sallanmış orta burundan aşağıya.
Huykıranında mola yeri Ahmet dayının bağı,
Ben de oturmuşum bir kaya başına.
Bakınca mitlekten karşıya
Koca kirazın dalı uzanmış Ahmet dayının harımına.
Demir elmalar da yeşil,yeşil yaprakların arasında.
Armutlar dibinde kalmış,toplayan olmayınca.
Bakınca mitlekten karşıya
Koca kavaktan geliyor türküler,
Salıncak sallanıyor olanca hızıyla,
Sırayla biniliyor, sallayan, sallayana.
Nereden baksam depreşiyor anılar
İster mitlekten,ister yelli belenden.
Karadağdan geliyorum kırana doğru.
Tombalak sırtlarından,yemişenden,
Uzun oluktan ters çayırına doğru.
Kefe yaylasında soluklanıyorum,
Bakıyorum güvercinlikten gözleyiye doğru.
Bakınca mitlekten karşıya
Görünmüyor Koca Yörük,Deli Emine Çolak Mehmet,Ömer dayı Kel Ahmet
Koca oğlan,Ahmet dayı,Anamurlu.
Yer ile yeksan saray gelen evimiz
Yoruyor beynimi anılar,
Söz geçiremiyorum göz yaşlarıma.