Anadolu da doğdum. Gurur duyduğum bozok diyarı Yozgat'da.
Anadolu çocukluğum olmuş. En küçüğü olmak ailenin en sevileniymiş aynı zamanda. On beşimden sonra Ankara'lı yaptı kader. Gurbette gıybetle tanıştım. Özlemeyi öğrendi kalbim, annemi…. Jetonlu telefonda ses duyup hasreti hafiletirdik ara ara.
Doğduğun yerden uzak kaldıkça , doyacağın yerlerin ve işlerin seçimi meşgul eder insanı. Adam olmaktı ilk gaye, sonra adam olacaklara örnek olmak.
1992' de İstanbul ile tanıştım. Ve istanbul’da balçıkda yetişen bir çiçeği özledim yıllarca. Ve bir çiçek bir ömür solmayabiliyormuş insanda , bunu da öğrendim. Uzunca bir ömrün kısa kalanı var önümde artık. Daha ne kadar özlem sığar bilemem…
Eserleri
VEDALAR DA BİR NASİPTİR
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!