AH İSTANBUL, AH!
Yetersiz bakiye diyor.
Yetersiz elbet Baki'ye.
Yetmiyor heye, yetmiyor,
Ne diye yazsın, ne diye?
BAKİ DÖKME'NİN ŞİİR HAYATI
Demiştim ya; durmadan yazasım gelir,
Dokuz yüz altmış beşe dönesim gelir.
Baki bak; yerüstü tireni yanaştı,
Binip de evimize gidesim gelir.
BAŞLIKSIZ
Eski şairler kaside yazarmış,
Bir ulu kişiyi övüp yatarmış.
Baki de arkadaşların övüyor,
Kardaş bunda ne kadar zorluk varmış.
BEN BİR TAKLİTÇİYİM
Madem o açıyor, ben de açarım.
Madem o atlıyor, ben de atlarım.
Madem o yapıyor, ben de yaparım.
Ben ben değilim ki, bir taklitçiyim.
BİLEMEDİM SEN'İ SEVMEYİ
Bilemedim Sen'i sevmeyi,
Var mı ki bir yolu yordamı?
Bulamadım işte çareyi,
Burda mı, şurda mı, orda mı?
BİR VARMIŞ, BİR YOKMUŞ
Bir varmış, bir de yokmuş.
Evvel zaman içinde,
Kalbur saman içinde,
Baki derler birisi,
Şiir yazar dururmuş.
BİR ZAMANIN ARACI EŞEK
Neye bakmañız hu eşşee ba?
Saabı yok mu bunuñ heeerif?
Bir zamanın aracı,
Aç mı, susuz mu neci?
BİZDE NE ŞAİRLER VAR
Bizde ne şairler var,
Yazsalar da, okusak.
Onlar yazsa şiiri,
İlmek ilmek dokusak.
BU NASIL İŞTİR BÖYLE YA?!
- Bu nasıl iş Mansur abi?
- Ne oldu Rıfkı, ne gibi?
- Abi pazara girdiğimde,
Barbunya dört buçuk lira,
ÇOCUĞUNU VERME SAKIN
Bakma sen zibidilere,
At onları kedilere,
Din deyip de gezenlere,
Çocuğunu verme sakın.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!