_____Tükeniş
Kilidini zehir zemberek yağan
Yağmurlarda unuttuğum
Buz tutmuş yüreğimde
Zincirli aşk
Doğmayacak sabaha uzanır eller
Mevsimi hazan olmuş yaprak
Dalında neyi bekler
Tükendi zaman tükendi aşk
Sırtında keskin hançer
İndir darbeyi indir hadi
Beden yaşarken ruh hani
Dizlerinin üzerine çömelmiş aşk
Geceye yakılmış çoktan mumlar
Şahin gözlerimde bir serçe ağlar
Günbatımlarında bir bahar
Dön diyemem,gitmedin ki içimden yâr.
Baki Ceylan
Kayıt Tarihi : 12.10.2006 18:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
bekleyişe son sesleniş,son tükenişti gelmesi beklenen gel(me) di

....
Dön diyemem,gitmedin ki içimden yar.
Zamanın hapsinde prangalı bir aşk... Bekleyiş tüketir insanı, yokeder. Aşkın büyüklüğü ile sınanırız kimi zaman... Son dizelerinizdeki vurgu ile yüreğe perçinlenmiş bir aşkın gerçek şiirini okudum kaleminizden. Yüreğinizin sesi mutlulukla yankılansın. Sevgilerimle...
TÜM YORUMLAR (10)