Bakele ve Gızışmak Şiiri - Gülhan Özkara

Osmaniye Devlet Hastanesine
Yolumuz düştü, gittik
Bir iş hemen olmaz tabii
Vakit geçirmek gerekti
Ne ararsan var
Doktor, hemşire, güzel, çirkin
Hasta, sağlam
İki şey çok ağır geldi bana
Biri hastane tuvaletinin kokusu
Öbürü de çok yaşlı bir ninenin
Telefonun içine düşmüş gibi
Hiç bırakmamacasına konuşması
Ben telefon kullanmayı bıraktım
Çocukların hepsinde var
Ev telefonu fazla bile geliyor
Koridorun sonundan baktım
Hala konuşuyor bizimki
Bıraktım yanımdakileri
Bu rahatsızlığı
Pozitife döndürmek için
Gidip dinleyeyim dedim
Belki oltaya takılan bir iki
Eski zaman kelimesi olur diye
Dirseğimi trabzana dayadım
Güneş açıklığı kareden
Aşağı kattakilere bakar gibi
Yaklaştıkça yaklaştım
Hastanenin gürültüsü
Bastırıyor bu şalvarlı ninenin
Kısık sesini
Yaklaş ha yaklaş, nihayet
Anlamaya başladım kelimeleri
Normal konuşma dili eski zamanın
Bu arada benim kızlar
Babama bir şey mi oldu diye
Yanıma geldiler
Korkuluğa yapışık görünce
Ben bir hazine buldum deyince
İşi anlayıp gitti onlar
Benim bilip de kullanmadığım
Çok eski ve kendi dilinde hala
Dipdiri iki şey geçti sadece
Öbürleri harcı alem
Biri “gızışmak” öbürü “Bakele”
Nine “Alo! ” yerine hep
Bakele diyor
Eee, Çukurova kadını bunlar
Yaşı seksene gelmiş
Alo! Mu diyecek sandın
Ben o senin ‘Bakele’ne
Kurban olayım
O kızışmasına kurban
(sinirlenmek demektir)
2015