Kasım 1950 Yalacık. Dörtdivan-BOLU. Ayvalı-ANKARA
Oldum olası ben,
Çiçekleri sevdim.
Küçük bir çocukken,
Toprak, su verdim.
Ufacık saksılar içinde,
Tomurcuğun oluşunu izledim.
Evimin ışıklı penceresinde,
Güneşle doluşunu gözledim.
Dalları, şeffaf, zarif, inceydi.
Çiçekleri, renk renk, şirinceydi.
Sevdim, okşadım, kokladım…
Demeden gündüzdü, geceydi.
Ben baktıkça onlar bağ olurdu.
Bakmazsam her biri dağ olurdu.
Çocukları hatırlardım o zaman,
Çocuklar da bakarsan bağ olurdu.
(Bizim Sevgi Bağları 13)
Kayıt Tarihi : 19.7.2020 12:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!