Meleklere Âdem’e secde edin dendi,
İblis bu emire uymayıp kibirlendi.
Âdem ile Havva cennette gölgelendi,
Bir ağaca yaklaşmamaları istendi.
İblis, Âdem’in ayaklarını kaydırdı,
Gafletten yararlanıp onları kandırdı,
Vesvese verip yasak meyveden tattırdı,
Güzelim cennetten yeryüzüne attırdı.
Yüce Allah kuluna sözcükler öğretti,
Âdem’le Havva bunlar ile tevbe etti,
Yaşanan vaka imtihandan ibaretti,
Düşünen insanlara çok iyi ibretti.
Düşün! Nasıl bir ders çıkar âdemoğluna?
Ümit kesme! Bakıp günahın çokluğuna,
Pişman olup döner isen O’nun yoluna,
Rabbimiz mağfiretlidir acır kuluna.
Kayıt Tarihi : 17.6.2024 20:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!