Bakara Suresi (148-152) Kıblenden Şaşma!

İki dünyada da ister isen mutluluk,
O zaman gerekir şartlara uygun kulluk,
Yönel Mescid-i Haram’a, kalmaz yorgunluk.

Hayırda yarışın, mahşerde buluşma var,
Her şeye kadir olan Rabb’e kavuşma var.

Nerde olursan ol; dön Mescid-i Haram’a!
Tekrarlanan bu emre kulağın tıkama!
Kâbe’mize çok uzak bir hayat yaşama!

Emre uyar isen cennete ulaşma var,
Her şeyi gören, bilen Rabb’e kavuşma var.

Yahudiler ve Araplar yaparlar yorum;
Konu: Kıblenin değişmesinde son durum,
Efendimize iftira atarlar malum.

Haksız söylemler aldı başını yürüdü.
Delil diye sunduğunuz tezler çürüdü.

Onların kınamaları veremez zarar,
Mümin, işinde Allah’ın rızasın arar,
Kıblemiz Kâbe dönüşü yok; kesin karar.

Emre itaat kula yakışan hâllerdi,
Bu yolda Peygamberimiz bize rehberdi.

Kul kulluğunu yapıp anarsa Rabbini,
Lütfuyla serer ona birçok nimetini,
Lakin bilmek gerek kadrini kıymetini.

Müslümana düşen nimetlere şükürdü,
Şükredin emrine uymayanlar nankördü.