Bakara Kıssası Şiiri - Said Gül

O kitap ki, rabbimizin diliydi
Onda sığırların işi de neydi?

Yaradan, adını kelâma girmiş
Üstelik en uzun sûreye vermiş

Okunursa, gönül, sığır kıssası
Kalır sana pek mânidar hissesi

Birgün bir yahudi katledilmişti
Oysa ki cinayet çok kötü işti

Kimse etmeyince bu cürmü kabul
Öylece ortada kaldı o maktul

Musa geldi 'bir sığır kesin' dedi
Oysa sığır taptıkları şey idi

Sıralamışlardı türlü bahane
Maksat işi savsaklamak, daha ne?

Kesildi de sığır Rabb'in adıyla
Dokundular ölüye bir uzvuyla

Dirildi o maktul çözdü dilini
Ve anlattı Musa'ya katilini

İşte gönül alabildiysen paye
Her kitapta yalnız budur tek gaye:

Bir Allah'a îman, iki âhiret
İnanabilmektir, gönül, mahâret

Yoktur O'ndan başka tapacak ilâh
Ölüler dirilir hem biiznillah

Hakikatı büyük, mecâzı seçme
O yüzden 'Bakara' deyip de geçme