Nemrud, mal-mülk ve de servete ulaşmış,
İnsanlıktan çıkarak haddini aşmış.
İnkâr bataklığında şirke bulaşmış,
Hazreti İbrahim’le (as) şöyle tartışmış:
Her zaman bizleri O’na çağırdığın,
Kimdir, senin Rab diyerek sığındığın?
İbrahim (as): Rabbim; öldüren, yaşatandır,
Ölümü de hayatı da yaratandır.
Nemrud: ben de öldürürüm, yaşatırım,
Sana bunu örneklerle anlatırım:
İki kişiyi çağırtıp hapse attı,
Birini hür bıraktı, sözde yaşattı!
Diğerini de öldürüp haşatladı,
Güya kendi görüşünü ispatladı.
İbrahim (as): sen diriltmeden bîhabersin,
Haydi bakalım! Şimdi buna ne dersin?
Rabbimiz güneşi doğudan getirir;
Sen de batıdan getirmeye güç yetir!
Bu sözler üzerine düştü dehşete,
Şüphesiz zalimler ermez hidayete.
Nasıl oldu, hele bir bakın sonuna!
Sinek musallat oldu girdi burnuna.
Kayıt Tarihi : 27.10.2024 00:05:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!