Bakara (220) Sana Yetimleri de Soruyorlar

Yanında yetimi olan çok dikkatli,
İncitmezler hiç, davranırlar şefkatli,
Olmak istemezler asla kabahatli.

Ayrı ayrı hazırlanırdı taamlar,
Tahsis edilir idi özel odalar.

İmkânlar kısıtlı; kolaylık sunulsa!
Keşke bu durum Peygambere sorulsa!
Yetimle beraber yiyip oturulsa!

İnen ayetle rahatladı vicdanlar,
Derin nefes aldı yetime bakanlar.

Hayırlıdır yetimlere yakın olman,
İlgilenerek mallarını koruman,
Gizli kalmaz Allah’a, haksızlık uman.

Rabbim dileseydi sürerdi zorluklar,
N’olurdu o zaman bu aciz mahluklar?