Bakara (139-141) Ehl-i Kitab'ın Tartışması

Ehl-i kitap tartıştı Allah’a yakınlıkta,
Son peygambere uymayıp kaldı karanlıkta.
Allah hepimizin Rabbi, her şey ortalıkta…

Herkesin yaptığı şeyler kendisini bağlar,
Allah aşkı Müslümanları gönülden bağlar.

Yine tartıştı; Hristiyan ve Yahudi’nin huyu,
Bazı nebileri sahiplendiler ömür boyu,
Bunlar; İbrahim, İsmail, İshak, Yakup ve soyu.

İbrahim’in (as) ehl-i kitapla ne ilgisi vardı?
Ondan önce ne Tevrat ve ne de İncil mi vardı?

“Hristiyan” ve “Yahudi” ismi sonradan eklendi,
Anılan peygamberler aynı kaynaktan beslendi,
Ehl-i kitap, yaptığı bu hatasında direndi…

Siz mi daha iyi bilirsiniz yoksa Allah mı?
Bir düşünün, ey ehl-i kitap! Sonunuz felah mı?

Ehl-i kitabın önde gelen gerçek alimleri,
Demezler halka, bildikleri gerçek ilimleri,
Kapatırlar üstünü, karartırlar delilleri.

Şahitliği gizleyenden daha zalimi kimdir?
Allah yaptıklarınızdan asla gafil değildir.

Ey ehl-i kitap! Atalarınla sakın övünme!
Onların salih amellerine asla güvenme!
Aklını başına al da ahirette dövünme!

Kişi yaptığından sorulur, herkes iyi duya,
Onların yaptıklarından çekilmezsin sorguya.