Bakar kör Şiiri - Vehbiye Yersel

Para hırsı,bakar körlük ve ihmal,
Yıktı evimizi,eyledi viran
Bu hırs yüzünden,gülmedi yüzüm
Huzurlu olmadım hiçbir zaman

Aile bağları koptu,kopacak,
Pamuk ipliğine bağlı aşklar
Derdimi duyarsa bir gün eller,
Taş yürekliler bile bana ağlar.

Hep sakladım,anlatmadım derdimi,
Aydınlığa çıkarım bir gün,diyerek.
O gün gelmedi, görmedim önümü.
Sabrettim,gizledim tüm dertlerimi

Hayattan kalmadı bir beklentim
Yıkıldı dünyam,kaybettim kendimi
Artık hiçbir güzellik, çekmiyor ilgimi,
Garda treni bekleyen ben bir yolcuyum.

2003
Vehbiye Yersel