Bakar Gözlerin Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

Bakar Gözlerin

Ey cennet bakışlım, güneşim, mahım
Binbir efsun ile bakar gözlerin
Gönlümün sultanı, servetim, şahım
Cehennem misali yakar gözlerin.

Kalbimi çalmışsın huri misali
Aklımı devşirdin peri misali
Olmuşum bir kemik, deri misali
Durmadan gönlüme akar gözlerin

Kirpiğin zülfüne bulaşır durur
Gülüşün beynimde dolaşır durur
Mum gibi eridim, kalmadı gurur
Dağları başıma yıkar gözlerin.

Bir himmet eylesen dalsam deryana
Rüyamı süsleyip katsan rüyana
Büyülü gönlümü alsan dünyana
Durmadan önüme çıkar gözlerin.

Bilmem gül yüzüne ne ara baktım?
Yar sana abayı nasıl da yaktım?
Ruhumu öldürdüm, dünyamı yıktım
Canımı bedenden söker gözlerin.

O derin gözlerin bulunmaz dibi
Yanakta gamzeler lalezar gibi
Yar sensiz bu hayat bir mezar gibi
Kurşunu bağrıma sıkar gözlerin

Gönlümü kuşattı sevdanın yeli
Dünyamı götürür bu aşkın seli
Bahar kokuların eyledi deli
Üç günde toprağa sokar gözlerin

Koruna düşmüşüm, yürek tutuştu
Güllerim kurudu, bülbüller uçtu
Ne bir ümit kakdı ne de bir muştu
Yıldırım misali çakar gözlerin.

Mustafa Hoşoğlu
28.02.2023