Bakar Dururum Şiiri - Kemal Doğanay

Denizi dalgalı gördüğüm zaman,
Gemilere bakar bakar dururum!
İnsanı kavgalı gördüğüm zaman,
Yüzlerine bakar bakar dururum!

Beni mahvedecek gönül yarası
Onun da gelecek derim sırası
Bir mola verince öğle arası,
Sözlerine bakar bakar dururum!

Aldanma diyorlar dünya malına
İnsan kıyar mı hiç kendi canına
Bir mikrop girdiyse eğer kanına,
Gözlerine bakar bakar dururum!

Sabretmek erdemdir bilirim desem
Herkes alkış tutar gelirim desem
Her işim hallolur görürüm desem,
Özlerine bakar bakar dururum!

Sılayı özledim gurbette kaldım
Kaldığım yerlerde haberin aldım
Geliyorum diye mektuplar saldım,
Cüzlerine bakar bakar dururum!

Doğanay’ım gördüm çiçek açmıyor
Avcı nişan almış avı kaçmıyor
Ocaktaki ateş ışık saçmıyor,
Közlerine bakar bakar dururum!