Bakar Ağlarım Şiiri - Kemal Doğanay

Sevdayı başıma sardın saralı,
Her gece dışarı çıkar ağlarım.
Sen gittin gideli kalbim yaralı,
Yıldızlı göklere bakar ağlarım.

Dallarıma kuşlar konmuyor artık
Halimi hiç kimse sormuyor artık
Gönül penceremde durmuyor artık,
Ellerime kına yakar ağlarım.

Kör-topal giderken kaldım yollarda
Bir umudum kaldı derviş kullarda
Serçeler misali titrer dallarda,
Kafama bir kurşun sıkar ağlarım.

Bırakır giderim çok uzaklara
Belki de düşerim ben tuzaklara
Yine de eyvallah yok yasaklara,
Kulağıma küpe takar ağlarım.

Dönmedim yolumdan dönmeyeceğim
Denizlere atsan sönmeyeceğim
Bu acıyı kalbe gömmeyeceğim,
Yağmur olur yerde akar ağlarım.

Karanlık geceler Doğanay çıkar
Ateş düştü ise her yeri yakar
Bilirsin beynimde şimşekler çakar,
Şimşek olur gökte çakar ağlarım.